Yılbaşı,benim için farklıdır biraz.Değişik planlar yaparım kafamda.Tanrıyla konuşmak gibi mesela.On ikiden sonra yapılan uzun yürüyüşlerimizi severim.Yanımdakilerle konuşur gibi yaparım;aslında Tanrıyla sohbet ederim.O yıl neler yapacağımı konuşuruz onunla.
''Bunu bir dahaki sefere ertele.'' der bana.'' Bu seferlik bu kadarı bile fazla.''
Ona güvenirim ve birden o kadar mutlu olurum ki;istemdışı kahkahalar atmaya başlarım.Ben yıl bitiminde Tanrıyla buluşurum.''Yine çok mutlu olacaksın.'' der bana.
Gülümser,başımı okşar ve gider.

O gün o küçük kızı gördüğümde bakakaldım ona. O kadar sevimliydi ki... Sıkılmıştı,heyecanlı kalabalıkla bir tezat içindeydi. Kafamı öne bir türlü çeviremedim,nasıl gözüktüğüme aldırmadan onu izlemeye devam ettim. O... masumdu. Evet hem de çok. Kıskandım,herzamanki gibi kıskandım.Küçük çocuklara karşı herzaman bir kıskançlık vardır zaten içimde,benim de henüz bir çocuk olmama rağmen. Ama bu sefer korktum da. Onun hakkında kötü şeyler düşünmekten korktum. Neyse ki onun bakışları yendi beni. Bu sefer ''sevme''nin yanında ''kıskançlık'' yok olup gitti.Şaşırdım.Ondan nefret etmeliydim,çünkü onu kıskanmalıydım;ve o kadar şiddetli olmalıydı ki bu kıskançlık duygusu içimde,sevmeye ufacık bir yer bile kalmamalıydı.
Ama içimde sevmekten başka birşey kalmadığını hissettim işte o an.

                Belki asla benim olmayacaklar,çevremde dönüp duran bu şeyler...
                Zihnimde yer tutan,benimle yaşayan bu şeyler...
                Asla benim olmayacak belki,ve gidecekler birgün sıkılıp...
                Terkedecekler.
                Diğerleri de öyle olmadı mı?
                Gelip gittiler,izledim,izledik içimdeki o ''ben''le birlikte.
                Farketmez,gelip geçiciyse hepsi,benim aradığım o bendi belki de.
                Şimdi iyi ki var dediğim,en yakınımda gördüğüm kendime...
                    Bir kendim var işte.

                              Kimileri bir parça yemek için savaştı
                              Kimileri bir parça giyecek için
                            Kimileri  bir kadın için,adam için
                            Kimileri de Tanrının aşkını bir bedende bulmak için
                            Benim gibilerse sadece 'var'lardı savaşta
                            Biryere 'var'mayı düşünmeden
                            Sadece savaştılar
                            Ve kazandılar,sadece başarmış olmak için
                            Ve aşağılandılar,hedefsiz bir gemi oldukları için
                            Onlar nereden bilirdi? 
                            Biz orada olmak istiyorduk
                            Orada olmak için
                            Savaşta olmak için
                           'Var' olmak için...
                                                                 B.A.B